Po drugie one o nic nie proszą nie zachęcają do zabawy. Pozostają obojętne na przechadzających się po wystawie ludzi - niektóre sprawiają wrażenie obrażonych na widza albo wręcz nieprzyjaznych. Na pewno nie są bezdusznymi produktami kultury masowej. Widać, że ich twórcom nie zależało na poklasku publiczności a forma lalki była dla nich tylko wygodnym narzędziem narracji, sposobem na stworzenie pewnej płaszczyzny niezbędnej do osiągnięcia zamierzonego artystycznego wyrazu. Prezentowane eksponaty nie są zabawkami, wydają się być tworami posiadającymi duszę gorejącą w ich zamyślonych, szklanych oczach lub odbijającą się w groźnych spojrzeniach. Niektóre można posądzić o posiadanie serca. Prawdziwego, targanego całkiem dojrzałymi rozterkami serca. Widz wyraźnie odczuwa, że lalkowe postaci nie zwracają na niego szczególnej uwagi, są pochłonięte swoimi sprawami. Zagłębione we własnym wykreowanym przez ich twórców świecie.
Jedne bardzo realistycznie, ludzkie w swych kształtach - wykonane z materii naśladującej ludzką powłokę. Inne minimalistyczne i uproszczone - zrobione z jednobarwnego materiału, bezokie lub tylko z umownie zarysowanym nicią grymasem ust. Przyciągają wzrok i za razem są trochę odpychające. Mimo, że zastygłe w trakcie różnych czynności lub odpoczywające w sennych pozycjach wywołują jakieś napięcie, wydają się skrywać tajemnice i przywodzą na myśl klimat Bartonowskich filmów. Lalki Grupy POLA mogą zachwycać kunsztem wykonania, mogą rozśmieszać wyglądem lub przerażać surrealistycznymi kształtami. Jedno jest pewne - nie pozostają dla widza obojętne.
Grupa POLA zrzesza ośmiu czołowych polskich artystów - plastyków zajmujący się tworzeniem lalek, którzy za cel stawiają sobie aby ta dziedzina sztuki rozwijała się w najbardziej wartościowych artystycznie formach. Do grupy POLA należą : Klaudia Gaugier, Renata Gołaszewska-Adamczyk, Katarzyn
